பாரதிதாசனின் 'தமிழும் நானும்' கவிதை விளக்கம் | கலைமகன் பைரூஸ்

🖋️ தமிழும் நானும் – பாரதிதாசன்: உயிரின் தமிழ்க் கவிதை

– தமிழன்புடன், கலைமகன் பைரூஸ்

🔶 பாரதிதாசன் – தமிழுக்காகத் தீபமேற்றிய கவிஞர்

20ஆம் நூற்றாண்டு தமிழ்க் கவிஞர்களில் மிகச் சிறந்தவர்களில் ஒருவர் பாரதிதாசன். அவரது இயற்பெயர் கண்ணப்பன் சுப்புரத்தினம் (K. Subburathinam). 1891 ஏப்ரல் 29 அன்று பாண்டிச்சேரி (தற்போது புதுச்சேரி)யில் பிறந்த இவர், பாரதியாரின் சிந்தனைகளால் தீவிரமாக ஈர்க்கப்பட்டு, "பாரதியின் தாசன்" என்ற உணர்வில் “பாரதிதாசன்” எனப் புகழ் பெற்றார்.

🔹 பாரதிதாசன் = பாரதிக்கு தாசன்

அவர் ஒரு புரட்சிகர கவிஞர், பொதுவுடைமை சிந்தனையாளர், சமூக சீர்திருத்தவாதி மற்றும் மொழி மேலவர். அவரது கவிதைகள் பெண்கள் உரிமை, சாதி ஒழிப்பு, தமிழ்ப் பற்று எனப் பல்வேறு கோணங்களில் அமையும்.

📜 கவிதை: தமிழும் நானும் – பாரதிதாசனின் அற்புத முத்திரை

கனியிடை ஏறிய சுளையும் – முற்றல்
கழையிடை ஏறிய சாறும்,
பனி மலர் ஏறிய தேனும் – காய்ச்சும்
பாகிடை ஏறிய சுவையும்;
நனிபசு பொழியும் பாலும் – தென்னை
நல்கிய குளிரிள நீரும்,
இனியன என்பேன் எனினும் – தமிழை
என்னுயிர் என்பேன் கண்டீர்!

விளக்கம்: இயற்கையின் அனைத்து இனிமைகளையும் வரிசைப்படுத்துகிறார் கவிஞர் – பழச் சுளை, தேன், பசும்பால், பாகு, தென்னை நீர்… இவை அனைத்தும் இனிமைகள் தான், ஆனால் தமிழின் இனிமை அதனைவிட மேலானது. அதனால்தான், “இனிமைகள் இனியனவாக இருந்தாலும், தமிழே என் உயிர்!” எனக் கூறுகிறார்.

பொழிலிடை வண்டின் ஒலியும் – ஓடைப்
புனலிடை வாய்க்கும் கலியும்,
குழலிடை வாய்க்கும் இசையும் – வீணை
கொட்டிடும் அமுதப் பண்ணும்,
குழவிகள் மழலைப் பேச்சும் – பெண்கள்
கொஞ்சிடும் இதழின் வாய்ப்பும்
விழைகுவ னேனும், தமிழும் – நானும்
மெய்யாய் உடலுயிர் கண்டீர்!

விளக்கம்: இசை, இயற்கையின் இசை, குழந்தைகளின் பேச்சு, பெண்களின் இனிய சிரிப்பு — இவை அனைத்தும் வாழ்வின் இனிமைகள். ஆனால், இந்த இனிமைகளுக்கும் மேலாக இருப்பது தமிழ். தமிழ் என்பது உடலுக்கும் உயிருக்கும் சமம் என்று வலியுறுத்துகிறார்.

பயிலுறும் அண்ணன் தம்பி – அக்கம்
பக்கத் துறவின் முறையார்
தயைமிகு உடையாள் அன்னை – என்னைச்
சந்ததம் மறவாத் தந்தை,
குயில் போற் பேசிடும் மனையாள் – அன்பைக்
கொட்டி வளர்க்கும் பிள்ளை,
அயலவராகும் வண்ணம் – தமிழ்என்
அறிவினில் உறைதல் கண்டீர்!

விளக்கம்: அண்ணன், தம்பி, தாய், தந்தை, மனைவி, பிள்ளை என அனைவரும் உறவுகள். ஆனால், இவர்களுக்கும் மேலாக, தமிழ் என் அறிவில் உறைந்திருக்கின்றது. தமிழ் என் மூளையிலுள்ள நிழல் உறவு என்கிறார். உணர்வும் அறிவும் தமிழின் ஊற்றிலிருந்து வருகிறது என்கிறார்.

நிலச்சுடர் மணி வானம் – ஆங்கே
நிறையக் குளிர் வெண் ணிலவாம்,
காலைப் பரிதியின் உதயம் – ஆங்கே
கடல் மேல் எல்லாம் ஒளியாம்,
மாலைச் சுடரினில் மூழ்கும் – நல்ல
மலைகளின் இன்பக் காட்சி,
மேலென எழுதும் கவிஞர் – தமிழின்
விந்தையை எழுதத் தரமோ?

விளக்கம்: புவி, நிலா, கடல், சூரியன், மலைகளின் அழகு... இவை எல்லாம் கண்களை வியக்க வைக்கும் இயற்கைக் காட்சிகள். ஆனால் தமிழின் விந்தையை (அதிசயத்தை) வர்ணிக்க எந்தக் கவிஞரால் முடியும்? தமிழின் மேன்மை இயற்கைக்குள் அடங்காது, அதற்கு மேல் என்கிறார்.

செந்நெல் மாற்றிய சோறும் – பசுநெய்
தேக்கிய கறியின் வகையும்
தன்னிகர் தானியம் முதிi – கட்டித்
தயிரோடு மிளகின் சாறும்,
நன்மதுரஞ் செய் கிழங்கு – காணில்
நாவிலி னித்திடும் அப்பம்,
உன்னை வளர்ப்பன தமிழா! – உயிரை
உணர்வை வளர்ப்பது தமிழே!

விளக்கம்: நம் பாரம்பரிய உணவுகள், நம் உடலை வளர்க்கும் உணவாக இருக்கலாம் – செந்நெல் சோறு, தயிர் சாதம், கறி, மிளகு குழம்பு, அப்பம்... ஆனால், என் உணர்வையும், எண்ணங்களையும் வளர்ப்பது தமிழ். தமிழ் தான் உணர்வுப் பழம்! என்று உணர்த்துகிறார்.

📝 முடிவுரை:

பாரதிதாசன், தமிழுக்கு உயிர் கொடுத்த ஒரு பெரும் உருவம். அவர் எழுதிய இக்கவிதை, தமிழைப் பற்றிய எல்லா உணர்வுகளையும் உயிர்ப்பிக்கும் ஒரு கவிதை அஞ்சலி.

இதைப் படிக்கும் ஒவ்வொருவரும், "தமிழ் எனும் மொழி, உயிரும் உணர்வும் உடையது" என்று உணர்வார்கள்.

✍️ தமிழ்ச்சுடர் வாசகர்களுக்கான பரிந்துரை:

இக்கவிதையை வாசித்து, ஒவ்வொரு பந்தியையும் உணர்ந்து, உங்கள் உள்ளத்தில் தமிழின் மேன்மையை விழுங்குங்கள். பாரதிதாசன் போல நாம் அனைவரும், தமிழ் மொழியின் தீயாக ஏங்குவோம்!

பாரதிதாசனின் தமிழும் நானும் என்பது ஒரு கவிதை அல்ல, அது தமிழை வாழ வைக்கும் வாழ்வியல் உந்துதல்.

இது ஒரு தனிப்பட்ட பார்வை. இக்கட்டுரை யாரையும் குறை கூறவோ, விமர்சிக்கவோ நோக்கமில்லை.